Çocukların Öfke Krizleri Sırasında Kaçınılması Gereken Uygunsuz Yaklaşımlar

Uzmanlar çocukların öfke krizleri sergilediğinde kaçınılması gereken yaklaşımları aşağıdaki şekilde özetlemektedir (Mah 2008): – “Çocuğun her istediğini yerine getirseniz ve şımartırsanız öfke nöbeti sergilemez” anlayışı durumu süreğenleştirir. – “Çocuğa ilgi ve sevgi gösterme çocuğun emosyonel destek gereksinimini doyuracak ve öfke nöbetini durduracaktır.”anlayışı her öfke nöbeti için geçerli değildir. Çünkü bütün öfke nöbetleri ilgi ve sevgi arayışı veya emosyonel destek arayışı nedeniyle değildir. – Çocuğu davranışından ötürü utandırma olumsuz davranışı durdurabilir ancak çocuğun benlik saygısı için tehlikelidir. – Çocuğu cezalandırma, tehdit etme, korkutma, yaptığının yanına bırakmama gibi yaklaşımları sorunu çözmez, sadece geçici olarak sindirir. Bu durumda çocuk cezaya bağışıklık sağlar ve ceza verilmesine rağmen olumsuz davranışını devam ettirir. – Çocuğu davranışını göz ardı etme, görmezlikten gelme veya aldırış etmeme en sık uygulanan önerilerden biri olmasına rağmen bazı sakıncalar içermektedir. Bu önermede; çocuğun uygunsuz şekilde dikkat çekme ve ilgi görme arayışı olduğu, eğer ilgi gösterilirse öfke patlamalarının pekişebileceği, eğer ilgi gösterilmezse öfke nöbetinin kendiliğinden söneceği savunulur. Maalesef, göz ardı edilen bir çocuk daha da sinirli hale veya daha da çaresiz-umutsuz hale gelebilir ve kendine, başkalarına ve çevresine zarar vermesi artabilir. – “Çocuğun dikkatini dağıtma veya dikkatini başka yöne çekme” bir disiplin metodu değildir. Dikkati çeldirme öfke nöbetini durdurabilir fakat öfke nöbetinin altta yatan sebeplerine hitap etmez. 3 veya 4 yaşından sonra dikkati çeldirme işe yaramaz çünkü bu durumu yutmayacak kadar bilişsel yetileri gelişmiştir.